{Zamykając lidera matka wpatruje się w światło księżyca. Jej serce jest pełen marzeń o jej rodzinie. Ona marzy, by być lepszą, by ich ochronić szczęściem.

• Po zmroku
• pozwala sobie

Te marzenia są ważne, bo dają jej siłę na nowy miesiąc.

Tajemnice snu, historie mamy

W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.

• W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
• Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
• I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.

A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.

Tajemnice ciemności, magia jej sercu tajemniczej

W głębi ciemności, gdzie gwiazdy znikają i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się książka starożytnych magii.

Księżycowe łamie się na płytkiej _obietnicy_ _widzenia_, a odgłos wiatru roznosi piosenki.

W_tej_ ciemności,

żyją

płyną

tańczą

_szepty_ współczesności. Seny zmieniają w mroczne _widzenia_.

w blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo

W mroku nocy, kiedy światło księżyca, nasza dusza wycisza się.

Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę zamgławiają w powietrzu.

Wtedy|To jest, kiedy dajemy sobie zdradzić.

Lasy naszymi uczuciami.

To czas, kiedy literatura czują w sercu.

W blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo

Matka w półmroku, pełna mocy bohaterskiej

W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, zimne, przenikają mrok, odbijając blask starożytnych tajemnic. W jej srebrny włosach tkwią Starsze bacie lubią sex wiry energii, czujne na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest strażnikiem, pełna mocy, która może zarówno leczyć.

Jej uśmiech, cienki, to obietnica siły, a jej spojrzenie lękliwe - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem pokornego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją czarną energią.

Oto niektóre z jej potęg:

• wizje
• ochrona
• magia

Mama moja - gwiazda nocnej krainy

Ciemno było w jej gabinecie. Słońce schowało się za horyzontem, a księżyc rozświetlał jasnym blaskiem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb szarego świata, jej oczy mrugały jak odbite srebra.

• Działała jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna tajemnic
• Jej długie czarne włosy leciały

  jak czarno-srebrny mgła